Het Wonderhof is mijn achtertuin. Ja, lucky me :-). Tot voor kort graasden hier twee kleine pony’s. In de zomer was het gras dor en de aanblik niet bepaald om heel vrolijk van te worden.
Tot … een vriendin me op mijn passie wees. Want o ja, ik had een passie, maar was me er niet bewust van, hoe raar dit ook mag klinken. Ik dacht dat iedereen even betoverd werd door bloemen. Dat iedereen even graag kleine plantjes of zaadjes in de grond stak om vervolgens dagelijks te gaan kijken hoe ze het deden.
Eenmaal dit doordrong, ging het snel. Het veld werd omgeploegd, bemest en de eerste plantjes kregen een maand later een nieuwe thuis. En ik was klaar voor één van de grootste avonturen uit mijn leven, want zo voelt het. Eén langgerekt avontuur met tal van uitdagingen en grote en kleine overwinningen.
Mijn wens: dat het Wonderhof een plaats mag worden van geluk, verwondering, ‘contentement’, vrijgevigheid en hoop. Dat het een thuis mag worden voor creativiteit & gemoedelijkheid. Dat iedereen die hier op bezoek komt, mag genieten van de rust én de uitbundigheid van de natuur. Dat het een plek mag worden waar gelijkgestemden elkaar kunnen ontmoeten. En dat je naar huis terug mag gaan met een boeketje ‘geplukt geluk’.